W 1902 roku ukazał się po polsku podręcznik zatytułowany Hodowla i uszlachetnianie roślin gospodarskich. Był on owocem wieloletnich badań prof. Antoniego Sempołowskiego. W tej wielce nowatorskiej, jak na owe czasy książce (niektóre przemyślenia zachowały aktualność do II połowy XX wieku), autor zwracał m.in. uwagę na możliwość krzyżowania pszenicy z żytem. Dzięki inspiracji profesora Polska stała się krajem pionierskim w hodowli i uprawie pszenżyta, bo tak nazwano tę mieszańcową formę. Wieloletnie badania pozwoliły na zarejestrowanie już przed II wojną pierwszej odmiany pszenżyta (Kruszynkowskie). Niestety, na kolejne odmiany trzeba było czekać aż do lat osiemdziesiątych XX wieku. Dziś Polska jest czołowym producentem pszenżyta na świecie.