Wanda Brykczyńska (1893-1974)
             
            
                             W 
                    1951 roku powołano Wydział Oceny Odmian (WOO) przy Biurze Nasiennictwa 
                    (późniejszy Zarząd, a następnie Departament Produkcji Roślinnej i Ochrony 
                    Roślin) oraz Państwową Komisji Oceny Odmian (PKOO) – organu doradczego i opiniodawczego Ministerstwa 
                    Rolnictwa i Reform Rolnych – stało 
                    się zaczątkiem powojennej struktury, która zajmując się całokształtem 
                    problematyki badania i oceny odmian włączona została w służbę planowanej, 
                    centralnie zarządzanej gospodarki odmianowo-nasiennej w rolnictwie.
          Pierwszym Naczelnikiem WOO mianowano mgr 
                    Wandę Brykczyńską, wybitnego doświadczalnika, wieloletnią hodowczynię i 
                    przedwojnennego Sekretarza Komisji Współpracy w Doświadczalnictwie przy MRiRR. W 
                    skład prowadzonego przez nią Wydziału wchodzili m.in. mgr, mgr Kazimierz 
                    Dmochowski, Paweł Puchalski i Zygmunt Żmijewski. Kolejno naczelnikami WOO byli 
                    inż. Paweł Dumania i mgr Zygmunt Żmijewski. Wydział podjął działania zmierzające 
                    do utworzenia sieci badawczej opartej na 115 stałych punktach doświadczalnych, 
                    zwanych stacjami doświadczalnymi oceny odmian (SDOO). W początkowym okresie 
                    zdołano powołać 68 stacji. Stacje lokalizowano i traktowano jako integralną 
                    część państwowych i spółdzielczych gospodarstw rolnych. Nadzór nad nimi, obok 
                    WOO, sprawowała administracja rolna stopnia wojewódzkiego. Rozporządzeniem z 
                    1961 roku w każdym województwie powołano Wojewódzką Stację Doświadczalną Oceny 
                    Odmian (WSDOO). W powstałej w ten sposób hierarchicznej strukturze WSDOO miały 
                    za zadanie koordynowanie i nadzorowanie wszystkich działań, merytorycznych i 
                    organizacyjno-gospodarczych, związanych z badaniami i oceną odmian oraz ich 
                    rejonizacją na terenie województw.
                                 
                    Od samego początku działalności, przy organizowaniu, wyposażaniu, finansowaniu, 
                    nadzorowaniu i kontroli stacji – w 
                    tym także WSDOO – Wydział opierał 
                    się na strukturach rolnej administracji terenowej. Jej wydzielone ogniwa 
                    spełniały istotną rolę przy introdukcji zaleceń rejonizacyjnych i repartycyjnych 
                    do praktyki rolniczej, a także przy lokalizowaniu doświadczeń terenowych 
                    prowadzonych poza siecią SDOO.